Arabalar kornayla ritim tutuyordu 

Kalabalığın arasındaki ben de 

Yolunu kaybetmiş bir çocuk misali 

Keman teli gibi geriyordu 

Bu hayatın acımasızlığı beni 

Kabuk değiştiren yılanlara benziyorduk 

Bir gün daha yaşamak için