Yalnızlık

İnsanlık bir bütün olarak yaşar ve gelişir. Ama özünde her insan yalnızdır. Sadece zaman ve boşluk var. Boşlukta nedenini bilmeden tükettiğimiz zaman var. Bu zamanı istemeden tüketirken bazı insanlarla zamanı paylaşıyorsunuz, aslında zamanı paylaşınca yalnız olmamış olmuyoruz. Bazen iyi hissetmemizi sağlıyor bazen kötü ama bunun bir önemi yok.

Kahvaltı yaparken yumurtamla paylaştığım zamanla bir insanla paylaştığım zamanın pek bir farkı yok bence, ikisinden de yeni şeyler öğrenebilir veya paylaştığımız zaman hakkında duygularımızı kullanabiliriz. İnsanla zaman paylaşmak neredeyse her insana daha iyi gelir çünkü karşısındaki insanın onu anlayabileceğini düşünür. Ama anlamak neredeyse imkansızdır. Empati kurmak, demiyorum; anlamak, diyorum.

Empati kurmak için karşınızdaki insan ile aynı veya benzer olayları deneyimlemeniz lazım ama anlamak için hem bunu yapmak hem de karşınızdaki ile aynı düşünmek lazım, bu durumda anlamak daha da zordur. Bundan dolayı aslında yalnızlık abartılacak ve üzülecek bir şey değildir. Hatta sizi düşünmeye itecek mükemmel bir şeydir. Yalnız olduğunuz için olmayın. Yalnızlık size içinizdeki sizi, gerçek sizi gösterir.