Yorgun yüreğimi de koydum sırt çantama,
Göğsümden alıp;
O da yük olsun sırtıma.
Bazen geyik muhabbetlerinde konuşurduk,
Atmaktan başka işe yaramıyordu kalp.
Madem sevmeye fırsat vermeyecekti kimse,
Neden taşıyoruz yol boyunca?
Yol uzun ve bu cılız bacaklar.
Yol umut gibi ve ironik;
Yeni günün başlangıcı da karanlık.
Tan yerini ışıkla boyayacak kim var?
Ya da gözlerimi;
En azından gözlerimi boyayın.
Renklerini kaybetmiş bir resim
Gibiyim son zamanlar.
Çocuksu ruhun ve pastel boyaların,
Gelin hep beraber hayat verin.
Siyahlar kaybolsun degrade geçişlerde,
Toplanıp derlensin ruhum sevinçlerimizde.
Asi rüzgarlar yel olurdu gelsen,
Gelen yok, damla su sel.
Nolur kaderim, bul beni,
Çabuk gel.
