Teşekkür ederim.
Elimden ve kalbimden geldiğince... 🕊️🖋️

Oraya hangi kuşu koyarsak koyalım, böyle anlamlı bir tasvirden sonra kanatları yalnızca hümanizmaya açılır. 🕊️ Kaleme bereket... 🖋️

Öncelikle teşekkür ederim.
Fotoğrafı çekeli uzun zamân oluyor fakat oradaki martı ve duruşu, içime oturmuştur hep...
Yazdığım bir hikâyenin son kısmından kısa bir alıntıyla cevap vermek isterim sorunuza.
"...insân olarak, insânca yaşamanın, insâna insâncâ yaklaşmanın, insâna yakışır şekilde davranmanın erdemini ve güzelliğini yaşamak, yaşatmak, hatırlamak, hatırlatmak ve unutturmamak üzere kalplerde nahîf bir iz, kulaklarda hoş bir sadâ bırakmak..."
Burada soyut olarak tasvîr ettiğim, etmeye çalıştığım duyguların ve düşüncelerin bir martının duruşunda cân bulduğunu görüyor gibiyim. Martının, bulunduğu ortamla berâber, içinden geçenler...

Tam Sait Faik'e yaraşır bir fotoğraf olmuş. Oradaki hür ve yalnız martının da sanki bir hikâyenin kahramanı olmayı bekler gibi bir hâli var. Siz, bir hikâye yazsaydınız, burayı nasıl tasvir ederdiniz?