Ürkekti gözlerim
Bir yaşın akmasına izin versem
Sönecekti yangını
Sağdan mı akmalıydı? Soldan mı?
Yoluna karar veremediği için miydi bunca yutkunma?
Kursağım daralıyor,
Karar ver!
Bilinmez olunur mu böyle anlarda?
Ölüyorum, karar ver.
Zihnimin karanlık yönü esirin
Sesin bozuk plak misali,
sürekli başa sarıyor
Ne yankını, ne bu yangını söndürebiliyorum!
Lügatıma cevap verecek bir duvar bile yok
Kaldırım taşlarını ezberledim!
Çaresizlik buysa,
Dibini sıyırıyorum.
Beni bilirsin, hüznü bavulumda taşırım.
Halbuki bir gülsen, dünyaya, savaşacaktım!
Bir gelsen, neler anlatacağım sana
Güneşin nasıl doğduğunu, onu nasıl batırdığımı?
Bir insanın kaç kez acıyabileceğini,
Karıncaların da kanatlarının olduğunu,
Yaralarımın üzerinde nasıl tuz gezdirdiğimi,
Bir enkaza uzun uzun bakmanın yükünü anlatacağım sana,
Şahit olduğum fırtınaları ve o fırtınaların ardından gelenleri,
Allah’la aramda geçen karmaşadan da bahsedeceğim
Bir gelsen,
Dağ yeşerecek, urganım boynumdan düşecek.
Karar ver..
gel artık
Çok yoruldum!
