Ateşiniz var mı bayım diye sorduğunda bana
Ateşim hiçte yoktu aslında
Şöyle bir bakıyorum son zamanlarda arkama da
Sanırım ateş olmuşum sana
Çok sert bir rest çekmişim hayata
Yandıkça kül olmuşum
Dokunduğum çiçekler kurumuş sankide
Ben böyle varolmuşum
Ateşim hiçte yoktu aslında
Yazarken tekrardan devrim mısralarını
Savaşırken , erirken git gide
Sanırım ateş olmuşum sana
Yanmış ve kül olmuş
Bir umut olmuş tekrardan doğan anka
Ama adım attıkça
Bir adım daha
Bir adım daha sana
Kurutmuşum çiçeklerini
Yanmışta yok olmuşum
İncitmişim masmavi denizleri
Tekrar tekrar doğmuş
Kanımla suladıkça topraklarımı
Seni düşler olmuşum
Düşledikçe alev olmuşsam
Yakmışsam adına yüzlerce sigara
Her gün bir adım daha attım sana
Sen ateşimden korkmuş ürkmüşsün
Kaçmışsın benden
Sahi aslında isterken yanmamı
Alev olupta sigaranı yakmamı
Neden döndün arkanı
Nasıl bıraktın
İçimde kaynayan volkanlarda kaynarken ruhum
Nasılda beni ateşimde bırakıp bir avuç suya kandın
Duy beni ey güzel kadın
Yanarken yemyeşil ormanlar
Savruldukça kurak arazimde toz taneleri
Ben mi yanmışım ben mi yakmışım seni
İnan ateşim hiç olmadı hanfendi
İnan yakmadım kendimi
Sen sanırdın belki beni aşkı nefsi alevli biri
Ama şunu bil isterim ki
Sana yandıkça aslında
Oldum sözleri şiir ,nefesi duman kokan biri
