Yanı başımda
Talihsizliğin karasıyla
Cebelleşiyor ömrüm, bir sırtlanla
Arındırılıyor ruhum
Ölümü unutuyorum
Aydınlığa dönüyorum
Gökte arsızca uçuyorum
Yerde yürümeyi özlemedim hiç
Baharın kokusu içimde
Tenin beynimin bir yerinde Azrail
Yanı başımda
Talihsizliğin karasıyla
Cebelleşiyor ömrüm, bir sırtlanla
Arındırılıyor ruhum
Ölümü unutuyorum
Aydınlığa dönüyorum
Gökte arsızca uçuyorum
Yerde yürümeyi özlemedim hiç
Baharın kokusu içimde
Tenin beynimin bir yerinde Azrail
Furkan Ünver
2020-12-02T22:21:12+03:00Yorumunuz için teşekkürler. Daha iyisini yapmaya dikkat edeceğim.
Jean Valjean
2020-12-02T13:33:25+03:00Bu şiirin biraz daha uzun olmasını dilerdim. Çünkü üzerindeki, beyan etmekle mükellef olduğu hissi tamamıyla aktaramadan sonlandı şiir. Ben öyle hissettim yani. Kaleminize sağlık.