İzahı olmaz bazı malumatların,

İnsan, en hatalısı mahlukatların.

Azlolmuş yaratılışından pişmanlıkları.

Arkasında durulmayan karanlıkların,

Ardından ağlarmış alıp aşk adını.


Dilinde sancı, içeride bir yangın,

Ezelden gelen heybetli bir salgın,

Nice hastalıkları çaresiz kalmış,

Naperva illetin adını aşk yazmış.


Hatırlamazmış yaşamayı,

Dipsiz bir gece sayıklamayı,

Şakaklarından akan soğuk savaşı.

İnsan en lanetli varlık,

Unutacağını da unutmazmış.


Şuursuz bir sancı gibi sarmış,

Afakında matemden bir kaygı.

Anlatmazmış tüm bu yaralarını

Gururla taşırmış sırtında kanları,

Adını aşk sanıp...