Yanıltıyor beni dünya

Yok oluyorum yine içimde zamanlı zamansız

Beliriyor kayıp ruhlar

Sakince seyrederken oldum bir parçası

Bu sonsuz olasılıklar oyununda

Yanıltıyor beni dünya

Yüz çevirir gibi dünyaya hem içindeyim hem dışında

Şaşırtıyor beni benler

Yanıltıyor beni dünya

İçimde kaybettiğimi buldum sokaklarda

Buldum yüzlerinde onlarca

Yanıltıyor beni dünya

Birleştirmek parçaları uğraş oldu bana

Gerçeğe yaklaştıkça

Yanıltıyor beni dünya

İnsanlarda kaybettiğimi de bulunca duvarda

Düştüm bu derde o anda

Yanıltıyor beni dünya

Tadabiliyorum ruhları oysa

Kuytularda gizlenmiş yalnızlıklarda

Dokunabilmekti biraz insanlara

Ama yanıltıyor beni dünya...

Burak Özlütürk