Hangi köşede durursam durayım,
Bir yaprağın kıpırtısında buluyorum huzuru.
Sessizce süzülen rüzgar,
Bir anlığına taşıyor tüm yüklerimi.
Her şeyden soyutlanmak,
Sadece bir harekete tanık olmak,
Düşüncelerin çemberinden çıkıp,
Anın kucağında kaybolmak...
Belkide bu yüzden,
Doğanın sessiz çağrısına kulak vermeli insan.
Bir dalın titreyişi, bir kuşun kanadı,
Hatta sadece gökyüzünün mavisi...
Her şey kontrolümüz dışında,
Ve belki de bu yüzden güzel.
Sakinleşmek bazen gereklilik
Unutma, her durgunluk bir dinginlik saklar içinde.
