Yâr'in bakışı düşman kılıcından keskindir.
Düşman bedenimi yâr ruhumu pareler.
Ayak basılmamış çöllerde o bir tanecik nesrindir.
Gülün dikeni bedenimi nesrinin kokusu ruhumu kanatır.
Bana eziyet etmesi için yâr'in gözlerime bakması yeterlidir.
Ok gibi kirpikleri ruhumu delip geçer.
Düşman kılıçla yenilir yâr yenilen değil yenendir.
Ne zaman kılıç kalkan çıksam karşısına gülüşünü görmem yeterlidir.
Zalim rüzgarın getirdiği koku gönlüme eziyet edendir.
Bilirim bana acı çektiren bu koku o vefasız yâr'indir.
Sinan bilir midir ölmek nedir?
Asırdır görmediğin yâr'in şöyle bir baktığı kuşu görmemdir.
