Yâr İstanbul'a!
Yeri göğü yaradan yüce mevla,
Nasıl bir nazarla seni var etmiş,
Yüzyıllar boyu taze gelin gibi,
Saklayıp da sanki bize yâr etmiş.
Arzın en işveli mekanında,
Mavi boğazların arasında,
Muvaşşah yurdu Sarayburnu'nda,
Saadet konağı imar etmiş.
Atalarının yüce imanından,
Göç ettirdi en eski vatanından,
Sırtlan sürüsünün geçiş hattından,
Muhteşem bir saltanatı kâr etmiş.
Gelip geçmiş aylar yıllar,
Uzanmış bu vücuttan kollar,
Tuna'dan Nil'den kardaşlar,
Vermiş mevla bahtiyar etmiş.
Sonra daldırmış oyuna oynaşa,
Bigamlar çoğalmış kalkmış temaşa,
Kırdırıp bizi kavim kardaşa,
Bu necib milleti ah-u zar etmiş.
Asırlar sonra namahrem desti,
O gül gülistanımıza değmiş,
Aziz milletin azm-ü sebati,
Bi misl-ü behayı payidar etmiş.
Yedi tepe yedi ayrı endam,
Ayırmasın seni bizden mevlam,
Bu dünyadan geçipte bir adam,
Seni görmemişse zarar etmiş.
mecruhi
