Ama olmaz ki hala gözlerin parlıyo senin

Çiçekler toplamanın hayalini kuruyorsun nevruzda 

Seviyosun yağmuru 

İçindeki yangınları söndürememiş tamam ama 

Yangından sonra toprağı ıslatmış 

Can suyu olmuş savrulmuş tohumlara 

Sincaplar, kuşlar, kelebekler ölmüş belki 

Soruyosun kendine 

Kendime iyi baksam geri gelirler mi? 

Yürümüşsün bi yolda 

Karşına çıkan çocuklar gülümsemiş 

Korkmamışlar senden ürkütmemişsin de 

Narindir çocuklar ve saftır,  hemen kanarlar her şeye 

Sen de çocuksun daha 

Hadi çıkıp sokağa oyunlar oynasana 

Ama olmaz ki yara almışsın sen bu belli

Emekleyerek gitmişsin acile 

Pansuman yapmamışlar 

Çaresiz tavuğa yapmadıkları gibi 

Kendi kendine sarmışsın yaralarını 

Yarım olmuş yamaların 

Görmüyorsun kanadığını 

Olmamış istediğin hiç bi şey 

Olanlar da eksik olmuş 

Tatmin olmamışsın 

Ukde kalmış içinde 

Ama yine de şükretmişsin nedenini sormamışsın 


Başlamışsın yemek yapmaya tuzun yok 

Yarım bırakmışsın

Girişmişsin gömlekleri ütülemeye

Su yok, buhar çıkmamış 

Yarım bırakmışsın 

Başımı sokacağım bi evim olsun demişsin 

Sıvamışsın kollarını 

Üç duvar dikmişsin harç bitmiş 

Yarım bırakmışsın 

Bi kitap ilişmiş gözüne 

Rastgele denk gelen bi sahafta 

Kapağı parlak içi tozlu 

Başlamışsın okumaya

Sayfanın birini yırtmışlar 

Hevesin kaçmış sonra 

Yarım bırakmışsın 



Başlamışsın yaşamaya 

Heyecanlanmışsın, umutlanmışsın

Başlamışsın hayatı yaşamaya 

Bi küheylan gibi dört nala 

Sonra; gökten,  tırnakları kirli ve uzun 

Derisi buruş buruş 

Sanki dökülmeye yüz tutmuş 

Bi el uzanmış üstüne 

Almış götürmüş neyin var neyin yoksa 

Umudunu, mutluluğunu, çocukluğunu 

Yetmemiş!

Dününü, yarınını ve bu gününü 

Ne varsa seni sen yapan, almış götürmüş 

Yarım bırakmışsın 


Ama olmaz ki 

Bütün bunlara rağmen hala gözlerin parlıyo senin 






🎶 Lilium - Sleeping Inside