Yarım olanı, yarım kalanı, yarım bırakanı
Unutturmaz bu hayat
Bitmiş şeyler unutulur, gerisi ukde kalır akılda
Sönmeyen bir köz dağlar ciğeri sürekli
Yakarak iyileştirir hayat yaraları
Akan kanı toplar bir kürede, küpe yapar kulağına
Dökülen deri parçalarından bir kolye
Bir an olsa dahi yaşanmamış gibi yapmayalım diye
Yarı ölüsündür, bu yüzden gömülemezsin
Toprak bile kabul etmez yarım olanı
Bitmeden gidemezsin bu diyardan
Tükensen de eksilsen de yetmez, dibini sıyırır hayat insanın
Kolay kolay getirmez sonu uzunca bırakır ortasını serüvenin
Bitirdiği gün, sen bitsen de kalanlar yarımdır artık
Yarım kalanın da acısı dinmez
Kalitesiz bir silgi gibi
Buruşturur, hırpalar, yırtar hayat bizi
Arkasında izini bırakır
Asla tamamen yok edemez
Kalır arkada anısı, yazısı, hatırı…
Eserlerini küçük kalplere yük edip kaçar uzaklara
Bir daha dönmemek üzere en sonunda
