Buzdolabında yarım kalmış bir doğum günü pastası

Ve üzerindeki yanmış bir maytap kadar yalnızım

Ya da eve geç giren on sekizlik kanser hastası

Kendine çok kızıyor, ölmekte haksızım


Bir sandukanın küflü anahtar deliği

Ve üzerindeki denizci kusmuğu

Merak ettim acaba pasta neli

İyi olmuş dolapta durduğu


Ben sarhoşken çok gevezeyim

Eve kanserli kızdan sonra gelirim

Ve sandukanin içi de küflüymüş meğer

Tanrım kusmak üzereyim


Neden erken ölür insanlar

Ya da şöyle sorayım

Neden keşkelerle yok olurlar

Yok çok ileri gittim, durayım


Kestaneliymiş, pastayı yedim

Kız ölmüştü ben daha yutmadan

Canlı bir heykel gibi dedim

Şişiyor sürekli, şişiyor durmadan


Ve ocakta bir şeyler pişiyor

O da tatlıymış, yenecekmiş

İnsanlar ağlıyor hep, neden?

Meğer kız bir aya kalmaz

Kanseri yenecekmiş


Şimdi anladım

Sandukaya kız kusmuş

Ve yarım kalan pasta

Helva pişince unutulmuş

Kız eve terapiden dönüyormuş

Saçları yokmuş

Pastayı yemiş ama

Son nefesinde karnı tokmuş