Göklerce düşünme şimdi
Tüm günlerini saklar gözlerle
Yalnızlık aklın gerçeği, kalbin pisliği
Gir kendi koluna, ister sağa ister sola
Sadece küçük bir gecesin eninde sonunda
İki ömür sus bir ömür ışılda
İster pencerene sarıl ya da küs duvarına
Ağır anmaktan çok yok artık simanda
Kıtalarca konuş şimdi
Ömrün son günü gibi keskin
Ve olmamak, hayatın gerçeği, ömrün pisliği.
