bulunduğum kentten taşalı çok oluyor

ben seni

ayçiçekleri güneşi bulamıyor

nereye baksam yüzün var ama

hiçbiri bana bakmıyor


aynı bankta otursak bile kaybederdik birbirimizi

şimdi farklı gezegenlerde olsak bile sahibim sana

kendini benden uzak tutma çabana hayranım doğrusu

gözümü kırpmadan yürüyorum ölüme

tabii buysa doğrusu


çok oldu seni

cüzdanımdan galerimden atalı

ama en önemlisini unuttum

hayatımdan atamadım sanırım


saçların kentin tozu toprağını kucaklayıp götürdü

ardında endamına dair bir ipucu bırakarak

yaşadığım felaketi hiçbir dünya dili açıklayamaz

ben de tanrılara emanet ettim seni

şiirimi bile yarım bırakarak


hey!

çabuk yüzünü yıka!