Hayal kurmayı bıraktığınızı fark ettiğiniz oldu mu hiç? Bazen kuracak hayallerimiz olmuyor, yeni bir hayata geçmemiz gerekiyor. Eksiklikleri doldurmamız gerek sanıyoruz ama her defasında daha da kötü oluyor. Orayı boş ve boktan haliyle bırakmak mı gerekiyor yoksa zayıf temeli güçlendirip temizlemek mi, bilmiyorum. Sanki basınca içine çökecekmiş gibi bir hali var. Bazen içine çökmesi daha iyi gibi geliyor. Ortadan kaybolmak ve yalnızlığın köründe olmak… Her şeyi çözecek gibi hissediyorum ama bunun yanlış olduğunu zaten biliyorum. Bazı sorulara işte bu yüzden cevap bulamıyorum ve yarın olmasını istemiyorum.