Çizdiğim ilk tablonun haykırışları,

Sessiz çığlıkların hissedilmiş yankıları,

Ufuklarda yanan bir ateş var!

Kıpkızıl korkularla sarılı etrafınız;

Yüzlerine bakamazsınız, yanarsınız.

Bu yüzden mi duyamadığım çığlıklarınız?

Akıllıcadır benden uzak durmanız.

Kendi pertevimden kaçmalıyım ama,

Göğsümün kafesinde var kıvılcımlarım;

Asıl onlar harlanmadan durmalıyım.

Hem bir ileri bir geri gitsem,

Ne kaybederim? Ne kazanırım?

Hem diyalektik ilan ettiyse karşımda izmihlalini;

Hiçliğimin yansıması tüm gözleri almayacak mıdır?