Büyüdük yine!
Evet adına hayat dediğimiz neyi düğü belirsiz o anlar içinde büyüdük dostlar. Kimine iyi geldi öğrendikleri, kazındı aklına, kimi gönlü kırık unutmak istedi yaşadıklarını. Zamanı tutamamanın, sevdiklerimizi kendimize gölge edememenin hüznünü yaşadık bazen, canım dediklerimizin avuçlarımızın arasından yitip gidişine, çaresizce tanık olduk, kahrolduk.
Bazen" iyi ki varsın" dedik hayatımızdakilere, çok sevdik, belki sevilmedik bir o kadar. Kimine az geldik, kimine çok, hayat su gibiydi, hayat başımıza taç idi işte. Yazıp çizmeler, durup düşünmeler vardı. Her sabah önemli ve özel hissettirenler vardı, yeryüzü denilen yalana inat, var olan, gönlümüzde sonsuza dek var olacak insanlar vardı, hayatıma kabul ettiklerim vardı, başköşeler de sevgiyle ağırladıklarım vardı.
Dilerim ki; kapanmış ise kalp kapılarınız inadına açmayı deneyin bilmiyorsa kıymetinizi dostlar, sağlığınız paha biçilmez hiç unutmayın, bir gün deyip geçmeyin, belki de son dakikalarınızmış gibi sevinçle yaşayın.
Dilerim ki; kim varsa küs tuttuğunuz bağışlamayı başarın, zor iştir affetmek bilirim. Zor olanı kolaylaştırın, sevdikleriniz ile sınanmayın, gülümsemeler şen kahkahalara eşlik etsin hayatınızda.
Var olun, yüreklerinizde ışık ile...
