Hayatım için bu kadar mücadele edip hâlâ istediğim yerde olamamanın ağırlığını taşıyamaz hale geldim. Yüksek sesle “ben başaramadım, bu yaşıma heveslerimi mutluluğumu kaybederek geldim “ diye bağırmak istiyorum.
Geçmişimin tahribatını geride bırakamıyorum yeni bir sevgi, elde edilen akademik başarı hiçbiri benim içimdeki o boşluğu doldurmadı kocaman bir boşlukla yaşıyorum, yitirmişim heyecan duymayı, istemeyi ve hissetmek istediğim daha birçok şey
Yanımdaki insana aşkla bakmak, onu görünce çok heyecanlanmak, onunla vakit geçirmek için sabırsızlanmak istiyorum bunları istemek bile bana fazla geliyor hak etmediğim için bana verilmedi diye düşünüyorum şu an içindeki ilişkiden anladığım şey sadece çok sevilmek değil çok sevmek de büyük bir lütuf umarım bir zaman geri gelip bu yazıyı görmek bana zaman kaybı gibi hissettirmez
