Gitti mi gelmiyor geriye
Ne yıllar verebiliyor önümüzdekini
Ne de biz uzatabiliyoruz elimizi
ya da ayağımızı bir adım öteye.
Aktı mı bir kere, durmuyor gözlerimizdeki yaşlar
Sonraları içimize içimize akıtmayı öğrensek de
bağrımızdaki yangınları serinletmeye
yetmiyor.
Çıktı mı bir kere geri alınmıyor sözler ağızdan
Ve en çok dil yarası acıtıyor belki de
Ve bir yerden sonra ne kadar da
basitleşiyor her şey.
Ne gideni getirebiliyor insan
Ne de geleni koyabiliyor yerine
Ya da aynı kelimeler...
Aynı hislerle dudaklardan çıkabiliyor.
Baktıysa o gözler gidenin arkasından
Gelenler boşadır artık yerine gidenin.
Yaşanmışlık mı bitiriyor bizleri ?
Yoksa biz mi bitiriyoruz her şeyi
yaşadıkça...
