bu şehrin bütün çıkışlarını biliyorum
içim buruk bir terminal soğuğu
yüreğimden başka şehirlere otobüsler kalkıyor
biletim cam kenarı
dışarıda sonbahar dışarıda ilkbahar
telaş içindeyim
ve benim ustasından öğrendiğim sevmek
hep ilk günkü acemiliğim
şehir elini eteğini çekince geceleri
aklıma bir yaşam düşü gelir
üç kıta hükmüne denk bir sevinç
kalanında derin bir hüzün
biraz neşe ve biraz keder
ne yaşasam yarım kalır içimde
ne yaşasam köhne bir yalnızlık
ruhum kandırılmaya teşne
beni bir çocuk gibi avutsalar keşke
yılların da modası geçti yolların da
hatta sevda için ölmenin de
nereye gidersem gideyim
aklım da benimle yüreğim de
ikisini de bırakıp göğe yükselmek istiyorum
kanatlarımdan vurmasınlar...
