Bugün ölebilirim, hiç yaşamadan... Bu yüzden dalındaki çiçeği sevmeyi, gökyüzünde umudu bulmayı öğrendim. Mutsuzluğumu çok derinlere gömdüm ve artık onu bulamıyorum. Bir çocuğun gülüşünde buluyorum hayatı. Çocuk kıyafetlerine bakıp gülümsüyorum. Sevgiye sarılmak bana iyi geliyor. Artık uzun uzun düşünmüyorum, olursa olur olmazsa da alıştık diyorum.Yaşadıklarımı düşünüyorum, neler yaşamışım neleri aşmışım,düşmemişim bundan sonra düşe mem diyorum. Bu zamana kadar pes etmedim, şimdi ilk yokuşta düşemem koşamasam da yürürüm. Önümde bir hayat var ve ben kötü yaşarım korkusuyla yaşamaktan vazgeçmeyeceğim. İyi de yaşasam kötü de yaşasam bu hayatı ben yaşayacağım.
