Güzel ruh! Eğer sorular kâinatın üstünde hissettirecekse seni, açılsın o zaman kapılar ardına kadar ve dolsun içine huzurun sessizliği. Sorularının bittiği yerde olamam, işittiğin sesleri dönüştüremem yüreğinin istediklerine. Duyduklarınla gönlünü doyurabilecek dudaklara sahip değilim. Bulutların üstünde seyredebileceğin ihtişamın kaynağını aramak gerek. Yaşam hücrelerini harekete geçirip körükleyen içindeki ateşi… Aramak… En çok da aynanın karşısında gördüğün sureti aramak… Yalnız baktığı çehrenin hep aynı ile var olabileceğini düşünürse insan, bunun beyhude bir aldanış olduğunu fark etmeli kurtulup saniyelerin girdabından. Değiştirirsek yönümüzü görünmeyene doğru, kaybolabiliriz anlamlı özgürlüklerde belki. Eşelersek özünü derinine inmek için mahzenin, bulabiliriz insanın içindeki hazineyi. Canım ruh! Birlikte nefes almaktan başka hiçbir şey teslim edemem sana, bil sadece yanında olabileceğimi.
