bu gece en güzel şiirleri yazabilirim
ustalardan yahut çıraktan
bu gece hayal kurabilirim artık
en temizinden en imkansızından
bu gece gökyüzünü görebilirim
masmavi, bulutsuz ipek mendil
sonsuz
huzurlu deryalar gibi
sakin
bu gece inanabilirim mesela
barışa yahut gelecek günlere
bu gece, sevgilim
bu gece güneş doğabilir
okyanusların en karanlık diplerine
şehrin en mağlup çocuklarına
hükmen.
sokakların en ıssızlarına
en çıkmazlarına
güneş doğabilir bu gece
ruhların en kirlisine
en adisine
insanların en günahkarına
yahut ateşe atılan ibrahime
bu gece yeşerebilir belki tekrardan
masumiyet timsali
müebbet mahpusların umutları
bembeyaz
bu gece büyüyebilir artık çocuklar
kaygısız, korkusuz, ümitli
sevgilim ben
ben
ölebilirim bu gece
hiç yaşamamışçasına gamsız, kedersiz
derin bir huzur içinde
kapatabilirim gözlerimi sonsuzluğa
bir daha açmamak üzere
şikayetçi olmam asla ölümün böylesinden
dağlar tepeler dolaşan
bir mutluluğun sarhoşu
bir huzurun esiri
fakat ölmeyeceğim
ölüm en kolayı yolların
inadına yaşamakta mesele
direnmek yaşamların en ağırına
kafayı kaldırıp bakmak güneşe
ve sonsuz gökyüzüne
hücredeki pencereden
hatta kalpsizdemir parmaklıkların ardından
yaşayacağım sevgilim
direneceğim
göreceğim, göreceğiz ilerideki
bulutsuz mavileri
korkusuzca uçan çocuk uçurtmaları
direneceğim sevgilim
direneceğim
umut ile
inanç ile
düş ile
senin için, seninle, sana dair
yiğitçe.
inadına.
