Ateş konakta pak vurgun bize
Kuşanmış ayrılık aralar kasvetli kapıyı
Taşların silüetleri karşılar kaçışını
Sanarsın bütün karanlık bana
Farketmezsin seni izleyen aydınlığı
Parlamak yolda eğimler artan göklere
İndir gözleri karalar dursun öylece
Anlık dur gör ışıltılı güneşini solda
Anlatsın senden gelen aydınlığı arşa
Renkler düşse de hayatından
Zaman daralsa korkular salınsa
Koşmanı kaybetme zorlukları atla
Büyüdükçe farklı geliyor dünya
Kederler taşkın sözler külsüz
Taşlar canavar korkun gündüz
Omzuna akan saçların olsun dünya
Kaçarken parmaklarının verdiği çaba
Gösteriyor anlaşma isteğini dünle
Sinyal korkusu açılıyor havada
Sadece üç işareti geride kalan yola
Kalan kara kapı taş silüeti
Kalan kaçan elbisen solan yuva
Sanılan aydınlık dünya
Varılan geçen korkulu çaba
Yazan : Poetron
