Durgun bir nehri kaynatsam avuçlarımda
Ne gerek var?
Yüzümü solduran bu kül rengi keder benim değil
Üfleyince dağılacak
Eskimiş birkaç parça kelime geçecek karşımdan
Yozlaşmış, tutulmuş kimse bilmez
Yalnız benim tarafımdan
Susmak, konuşmak, yaşamak
Sonra dinlemek
Ölmek, ölmek,
Ölmek…
Mastar eklerinde bir hayat yaşlanacak
Başka bir hayat soracak
Yalnızca bir mastar eki miydin
Yaşarken?
Parçalanmaya yüz tutmuş üç parça harf birleşecek
Birkaç parça ölüm akacak avuç içlerimden sızıyla
Satırlara dolacak
Yalnızca şiir adına
Birkaç parça ölüm yalnızca
Sınırlarında bir doğumu yaşatacak
Köşe bucak aştığı duvarlarında
Yarına yaşamak kalacak
Yarına yaşamak kalacak
Yarına yaşamak kalacak!
Sessizce parmak uçlarında
