"Seni iyi hatırlamak isterdim" yazdım 

Yarısını beraberken doldurduğum not defterime

Seninle olan anıları düşünmek,

Seninle kurulan düşleri düşünmek,

Bir yenisi eklenmediği için üzülmek...

Ne hoş olurdu öyle saf, temiz hatırlanabilsek

Şimdi senin bardağınla çay içiyorum, acı

Senin yastığında uyuyorum, rahatsız 

Senin oturduğun yerler diken gibi batıyor sırtıma

Sırf bu yüzden sevdiğin şarkılar çalmıyor

Sevdiğin kitaplar, diziler, filmler konuşulmuyor

Sadece birkaç şair, senin sevmediğin

Beni orta yerimden çatlatacak bir cümle için

Saatlerce sadece oturup şairleri dinliyorum 

Bazı satırları kıskanıyorum

Yazması bana nasip olmadığı için

Bazı şairleri kıskanıyorum

Şairlik yüküne rağmen iyi kalabildikleri için

Yanlış yapıyorum şu an, şu satırları yazarken 

Bu konu kapanmıştı çoktan

Cihan telef olsa, bizim gözlerimiz denk düşmez

Tanrı aynı masada İsa'yla denk getirir seninle getirmez 

Çünkü artık sen kaderim olmaktan çıktın

Çarmıhta kaldı bütün izim,

Biz birbirimizin başka hayatlarda konuğuyduk

Ve ben öldüm.

O hayat benim, omuzlarımdan göğsüme

Senin ise, dizlerinden aşağıya doğru süzülen gözyaşları ile çoktan bitti

Gerçek o kadar çetrefil ki, doğruyu bir tek senle ben biliyoruz.

Biz ise onu hatırlarken sadece hatırlamak istemediğimizi fark ediyoruz.

Şeytan yapıp taşlıyoruz birbirimizi.

O kadar kızgındım ki sana, bize üzülemedim

O kadar zalimlik ettik ki çocukluk hislerimize

Bir gecede büyüdük fark etmeden 

Bugün göğsüme göğsüme vuran bu acı

Dün de vardı

Ancak hatırlamaya yüzümüz yoktu 

Bugün ise yas tutmak için artık çok geç,

Bu aşka üzülmeyi ikimiz de hak etmedik 

Ne acı...

Onlarca anı, 

Beraber atlatılmış yüzlerce badire 

Binlerce satır, içinde onlarca bizli kahkaha 

Ne hızlı geçti hepsi ama 

Planlar yaptık hiç gerçekleşmeyecek 

Şimdi sade kahır, yaşamak çok ağır

Bağrımdan fışkıran ateş, yüzyıllar öncesinden bir ah 

Yedi burcu yakıyorum 

Yedi burç, ahıma hayran 

Çünkü üzülmek değil bunun adı

Çünkü üzülememek değil 

Aşk acısı hiç denmez buna 

Özlem hafif gelir mesela 

Dert değil bu, 

Dermanı yok 

Tarifsiz bir şey bu ah ve bunla yaşamak çok zor.

Yaşamak çok zor.

Zor...