Denizin altında, suyun da ötesinde tahmin edilemez çilelerle karşılaşırdım.
Çeşitli sebeplerden ötürü ağlardım.
Ya da hiç sebep yokken gülerdim.
Bana kalk dans et derlerdi,
ben ise oturup kederlenirdim.
İşimi yanlış anlayıp sürekli durum taraması yapardım.
Hayatımda hayatın gözüne batar mıyım diye sürekli korkardım.
Uzun uzun engeller dikilen her anıma inat,
beni süpüren kaderin elleri kanardı.
Çoğu zaman kirpiklerimde dolaşırdı insanlar.
Buna ayak uyduran ruhum, neşesi yerinde bir çocuğun şımardığı anlar gibi hiç yerinde durmazdı.
Ve bazen de yıldızlı bir kilime serilirdi gölgem.
Beni o kilimdeki emeklerle gömmüşler gibi hissederdim.
Amatör Kalfa
