Yaşamak güç bir iş sanılanın aksine. Kim bilir belki de ben fazla detaycıyımdır?

Uzanıp giden asfaltın arasında kalan toz bulutu içinde ne iç çekişleri ne affedemeyişler var kim bilir.

Nice kalp kırıklıkları ile dolu bu sokak lambalarının ışıkları nice gözyaşlarına şahit.

Önümüzde uzayıp giden bir yol var epey yokuşlu. Batmakla çıkmak arasındaki o ince çizgideyiz. Hepsi yaşamanın verdiği kalp sızıları.

Yine de umut ve ümit kelimelerini lügatimizden hiç silmedik biz. Kaldırımlara çöküp ağladığımız akşamlarda bile elimizden kimsenin tutmadığı o buz gibi gecelerde bile hep aydınlığa ulaşmayı ümit ederek bekledik biz.

Her içinden çıktığımız zor zamanda biraz daha şekillendi omurgamız.