Alışılmışın ertesi; alışılanın geride kalması, geçmesidir. Ağır etkilenim, çaresizlikle beraber arayış getirir. Bu ilk zamanlar şöyle yansır, yeni biri veya şey olarak değil de geçmiş olan elden yitirileni aramak olarak. O zamana, yere veya kişiye dönmek istenir ve bunun başarılması belirsizlikle sonuçlanıyorsa ızdırabı daha ağır gelir insana. Eğer imkansız olduğunu biliyorsa kişi, süreç biraz daha hızlı atlatılır. Fakat insanın yaşam amacı tamamıyla oysa bu akılsızlıktır ama insanı ölüme götürür.
