Şimdilerde hükümlüler için yeni bir yaklaşım başlamış herhalde recin.
- Rehabilitasyondan mı bahsediyorsunuz efendim?
-Evet. Görüyorum mesela, el işleri yapılıyor, doğa ile iç içe işlerde çalıştırılıyor, spor, üretim..
Hayatın içinden insanın normal hayatında her gün ara verip yapması gereken rahatlatabilecek şeyler hapishane de yaptırılıyor. Komik değil mi? Bu insanlar bunları yapmadıkları için suçlularmış gibi. Ya da tüm bu suçluların bunlara erişimi sadece suç aldıktan sonra olabilirmiş gibi.
- Ne düşünüyorsunuz efendim?
Tüm bunları hayatın bir parçası olarak, çocukken ilkokullarda, büyürken hayatımızın bir parçası olarak neden yapmıyoruz recin? Halbuki o kadar iyi hissettirir ki..
Kendimizi iyi hissettirecek şeylere vakit ayırmak için illa en dibi görmek mi gerekecek?
Ne zaman bunu anlayacağız?
Biz, hayatımızda ağır yaralar açabilecek şeylere tedbir almayı ve biricik benliğimizi daha iyi edebilecek şeyleri, yani yaşamayı başımıza facia gelmeden ne zaman yapabileceğiz acaba..
