ne zaman böyle eksik hissetsen,

yenilmek iliklerine dolsa,

sen yine kendini o pencereden bakarken bulacaksın.

yalnız ve bitapken bile

yaşamaya dair o heves,

dinmeyecek.

hayatın her evresinde akıl almaz bir süreçtesin,

boyun 160, kilon 50

çiçek seversin, bir de yol kenarlarında dinlenmeyi

giderken bir çanta dolusu eşyanla,

uzak bir memlekette,

iklim sıcakken gözlerini kapatacaksın.

düşünmeyecek, dinmeyeceksin.

için sakin bir denizken de

hırçın bir ırmakken de gülümseyeceksin.

bir çocuğun ve bir aşığın olacak,

yıllarca aynı yemeği pişireceksin.

karnın tok ve açken

kalbini aynı sıcaklıkta tutacaksın.

zordur ama muhakkak başaracaksın.

biraz ağla, biraz dinlen.

yaşamayı böyle çözeceksin.