Çok kalabalıkken veya çok yalnızken beynimin içinde yaşıyorum. Bu hep böyle oldu. Çözemiyorum bir türlü kendimi. Bitmek bilmeyen bir yolda çok şey yaşıyor genelinde gülümsüyorum. Etraf kalabalık ama çok sessiz. Kendi kendime konuşmak daha keyifli. Çok insan var, çok düşünce, çok sayıda mutsuzluk nadiren de mutluluk... Hepsini dinliyorum. Üzgünüm, hiçbiriyle ilgilenmiyorum. Henüz kendi hayat yolumda kesin yargılara vardığımdan emin değilken kimselere doğruyu parmağımla gösterecek kadar bilge değilim. Zaten insanlar genelde mutluluklarını anlatmıyorlar. İnsanlar genelde yalnızlıklarını paylaşıyorlar. Paylaşılan her şey çoğalırmış tezi, yerini koruyor hayatımda. Zaten yeteri kadar yalnız olduğum o küçük dünyamda yalnızlık da çoğalıyor. Ama ben kimseyle paylaşmıyorum.

İşin kötü yanı bu bana iyi hissettiriyor.

Ben de belki çelimsiz düşüyorum bazı noktalarda ve hatta bazen soluklanmadan yeni kararlar alıyorum. Yolun sonunu kestiremiyorum. Kendime doğru uzanan derin bir yolda dümdüz yürüyebilmek için cebelleşiyorum.


Keşke peşinden gittiklerimizin peşimizi bırakmadığı bir yer olsaydı şu fütursuz dünya. Sıfır tereddütle sığınabildiğimiz yaşamlara eşlik edebilseydik, içimizde yıkılan binaları restore edebilmek için yarışa girişseydik bazı insanlarla. İşte her şey daha yaşanılabilir olurdu o zaman.


Bu insanlar yaşamayı zorlaştırıyorlar, hepsinden arınmalıyım. Birilerini duyabilmek için müziğin sesini kısmamalıyım. Oldum olası o sahte kahkahalarla dolu kalabalık masalarda yeterince yalnızdım. Sanırım artık yalnızığı onlarsız yaşamak benim için zaruri hâle geldi. Ama pişman değilim hiçbir şeyden. Ne yaşadıysam hepsini iyi ki yaşıyorum. Böyle düşünebilmek beni teşvik ediyor yemyeşil bahçelerde gelincikler yetiştirmeye...

Beni anlamak çok basit. O yokuşu, engebesi olmayan tüm düz yollarda adım yazıyor. Eğer olması şartsa da karşılıksız, dolambaçları olmayan, koşulsuz sevgiler olsun eksenimde. Her şey kusursuz olsun demiyorum ama kusurun adı illa aşk olmasın. Koşarak gittiğim yollardan dönerken kaldırımlara bakmak zorunda kalmayayım.