"Bence kazıdın zihnime yaşamı. Hatta öyle bir kazıdın ki buradan çıkar çıkmaz kafamı dazlak yapıp sağına Tolstoy'un soluna Seneca'nın güzel bir sözünü dövme yaptıracağım. Bunlar daimi olarak zihnimle temas edecekler. Yaşamanın güzelliğini, zorunluluğunu ve zorluğunu bana hatırlatacaklar. Artık beni buradan çıkarır mısın?"


(Bence pişman olmuş, ben inandım.)