Bir bankta oturuyorum yaşım henüz 17

Bank kıyıya yakın, başımda bir rüzgar efil efil…

baharları elimde büyütmüşüm

tamirci karası ellerim.

akşam olur bir somun ekmek alır eve koşarım

ya da bir top gelir ayağıma saydırır kaleye atarım.

Yaşım henüz 17 ne yapabilirim?

ne sosyalizmi ne kapitalizmi

ben İngiliz anahtarını bilirim.


bir bankta oturuyorum yaşım henüz 17

bank kıyıya yakın, ölüm boynuma asılmış bir türkü

sonbaharı kucaklıyorum.

kucağımda pranganın izleri

akşam olur zindanlardan çıkarım…

belki bir volta atarım belki bir kaçak çay sigara

ölüm saati de yaklaştı.

henüz 17 yaşındayım.

ben ölürken bile kavgamın başındayım.

metehan ALBAYRAK