Bir bankta oturuyorum yaşım henüz 17
Bank kıyıya yakın, başımda bir rüzgar efil efil…
baharları elimde büyütmüşüm
tamirci karası ellerim.
akşam olur bir somun ekmek alır eve koşarım
ya da bir top gelir ayağıma saydırır kaleye atarım.
Yaşım henüz 17 ne yapabilirim?
ne sosyalizmi ne kapitalizmi
ben İngiliz anahtarını bilirim.
bir bankta oturuyorum yaşım henüz 17
bank kıyıya yakın, ölüm boynuma asılmış bir türkü
sonbaharı kucaklıyorum.
kucağımda pranganın izleri
akşam olur zindanlardan çıkarım…
belki bir volta atarım belki bir kaçak çay sigara
ölüm saati de yaklaştı.
henüz 17 yaşındayım.
ben ölürken bile kavgamın başındayım.
metehan ALBAYRAK