Kayboluyorum, kayboluyorum,kayboluyorum…
Kayboluşlarımın ardından bulamıyorum kendimi
Aramak zahmetine de girmiyorum
-Aramak başlı başına kayboluşuma sebep -
Aynalardan korkuyorum bakamaz oldum aynalara
Her bakışımda farklılaşıyorum
gülümsüyorum bazen kızıyor en çok acıyorum
korkuyorum aynadan bakan kişiye
Korkularım yaşamıma el koyuyor
Yaşamak umrumdadır denilmiş ya
Yaşamak umrumda değil
Yaşamak ağır
Omuzlarım çökük , ayaklarım yürüyemez vaziyette
zihnim karışmış çöp poşetini anımsatıyor
Arayışlar yorucu ve çıkmazlarla dolu. Aramak istemiyorum, arayıp bulmak istemiyorum.
Kayboldum! korkuyorum ,yüzüm avuçlarımda sabahın aydınlığına kadar ağlıyorum
hıçkırmadan ,sadece basit bir ağlayış bu. Ağlayışlarım da kaybolmuş.
korkum büyüyor
hep bir el boğazımda beni susturuyor
korkuma güç veriyor korkularımı kusamıyorum, büyütüyorum. Yabancılaşıyorum , tanıyamıyorum, hissedemiyorum, temiz düşünemiyorum
kendimden hepten uzağım.
Kayboluşlarımın ağırlığındayım
Ben yaşamayı başaramıyorum
Yaşamak asla umrumda değil
Kaybolmak istemiyorum süzülmek istiyorum Kendimle var olmak istiyorum …
