Sevgili yazgım,sana kırgınım
Senden sadece sevgi istedim
Her hisse doydum, yalnızca sevgiden mahrum kaldım
Sevgi öyle ki
Sevdiğin seni sevmiyorsa
Tüm dünya seni sevse de sevgisizsin
Ulaşamadığın sevginin boşluğu içini bir kurt gibi kemirir
Kalbin oyulur ve bomboş kalır
Ve, o boşluk öyle apansız, öyle büyüktür ki
O boşluğu ancak sevgili doldurabilir
İçim,dışım,tüm vücudum sevgiyle doldu
Benim bir yerim kesilse vücudum değil kalbim kanar
Nar gibi parçalara ayrılmış kalbim kanar
Peki, kan lekesi nasıl çıkar?
Kan lekesini su temizler sanardım
Kanayan kalbi ancak sevgili temizlermiş
Kanıyorum,ölüyorum gelmeyecek misin
Panzehirim olmayacak mısın
İçimdeki sevginle büyüdüm
İçimdeki sevginle anlamlandı soluk almak
İçimdeki sevgin oldu benim özüm
İçimdeydin hâlbuki sevgimi nasıl bilemedin
Yokluğun beni benden aldı
Yerim yurdum neresiydi unuttum
Bir ben kaldım bir de kanayan kalbim
Evet,insanın kalbi de kanarmış
Ben,ben değilim artık
Kanaya kanaya tükendim
Artık evsizim,yurtsuzum
Öğrendim çaresizliği
Öğrendim panzehirimin sen olmadığını
Bitti hikâyemiz
Zaten hikâye diye de bir sey yokmuş
Geriye ben kaldım,kanayan kalbim kaldı
Sen zaten beni hiç sevmemişsin ki
31.05.2022
