O kadar uzun zamandır bir şeyler yazmıyorum ki yine. Bubisanat'a sadece Sema'nın yazılarını okumaya giriyorum. Bana ilham veriyor ancak aldığım ilhamı asla yazıya dökemiyorum. İzmir'de olsam ne güzel şeyler yazar sahilde oturup denizden, kumdan ilham alırdım da bulunduğum bu konum yazmamı bile engelliyor.

Birçok şey güxel gidiyor hayatımda eğer merak ediyorsanız tabii... Küçük bir tatil de yaptım -tam olarak bir gün çünkü ekonomim yetmedi- ailemi de görüyorum şu an. Zaten burda olmamın, burada durabilmemin tek sebebi onlar. Bu korkunç ötesi insanların yaşadığı şehirde başka kalmak için sebebim olamaz.

İzmir'i çok özledim dediğim gibi. Ev arkadaşlarımı ve dursunu. Dursun evimizin tatlı belası kedimiz. Onu bile (!) Özledim.

Zaman geçmiyor ve ilham alamıyorum. Çok sevdiğim çizimleri bile yapacak durumda değilim. Bu da zaten benim zorlama yazım. Zorunda hissediyorum yazmaya kendi kalemimi öldürmemek için. Bir daha yazamazsam diye korktuğumdan. Gerçi yersiz bir korku bu biliyorum. Biraz ihtiyaç da duydum diyebiliriz. Gerçi son zamanlarda ihtiyaç duyduğum hiçbir şeye ulaşamıyorum kolaylıkla. Neyse bunu da atlatacağız.