Yazık

Ne gün aydı bugün ne de insanlık. 

Vahşetin içinde kaybolan bir çığlıkla uyandık. 

Anne ölme sesleri vicdanlarda, 

Her yer karanlık. 

Yaşamaktan utandık, 

Nefes alırken zorlandık. 

Ne dünden ders aldık 

Ne yarınımız aydınlık. 

Öyle sustuk ki şiddete, 

Cinayetlere alıştık.

Seyretmek için acıyı

Perdeleri araladık. 

Bir günlüğüne yas tutup

Bir günlüğüne ağladık. 

Canilerin ayaklarından, 

Çiçekleri koruyamadık. 

Duymazdan geldik haykırışları

Eminelere, Özgelere kulak tıkadık. 

Yazık bizlere

Ah ne yazık! 

Ne gün aydı bugün ne de insanlık.