Yazmak, kendi sesinin yankısını duymaktır;
duvardır her yazılan ve duvarı yıkabilmek umudu. Yalnızdır yazılan her şey
çünkü ne kadar açıklayıcı ve detay verici cümleler kursan, ruh halinin ya da düşüncelerinin saklı kalan yerlerini betimlemiş olsan da, seni okuyanların anlayışları karşısında tikelsindir. Ne kadar çabalasan da sesin farklı harflerle gider karşıya. Özne değişir okuyucunun dudaklarında, silinirsin. Yalnızca tek başına sesli okumaların sırasında tekrar var olursun. Deniz ve gökyüzü başka bir anlamda vücut bulur başkasında; mavi ve turuncu başkadır, siyah ve grinin sende çağrıştırdığı duygu yoktur belki ötekinde; yazmak sesinin işitilmeyeceğini bilerek bağırmaktır boşluğa. Maalesef yazmak karşıkonulamayan bir aşk gibi doldurmuş olur bütün boşluklarımızı, biliriz bizi delirttiğini, biliriz ondan kaçamayacak olduğumuzu; çünkü sayıklamalardan sıçrayan, sıçradıkça bize acı veren düşünceler kelimelere dönüşmelidir. Kelimeler çoğu zaman dost değildir, bizi okşamaz kurduğumuz cümleler daha çok yansıtır unuttuğumuz hatıraları, geri getirir zamanı, geri getirir yalnızlığı, geri getirir kırık dökük ne varsa akıllara. Çok az kişi yazmak dürtüsünden cayabilme cesaretini gösterir, çünkü çok az kişide Rimbaut gibi sonsuzluğa yelken açmak fikri gerçekleşmiştir.
.
Bazen anlamı olmayan bir yol kenarı hikayeleşir bizde; çünkü yol kenarlarında kendimize benzettiğimiz işaretler vardır, ağaçların duruşları geçmişten bir hissi taşır gözlerimize, gözlerimiz de kelimeleri taşır, yorgun ışığın düşünselliğini. Hiç sebep yokken yazmaya başlanır, o anda olmamasına rağmen bir kaç on yıl ya da bir kaç otuz gün yazılır geriye dönük, geçmişte anlaşılmaz olan anlaşılır bir anda. Şimdiler yazılmaz hiç, geçmiş yazılmaz, gelecek yazılmaz; sadece biriken duyguların ağırlığının ederi yazılır. Kimse anladığını ya da düşündüğünü aniden yazamaz bütün bir şekilde yansıtamaz ışığı, yaşarken kaybettiğimiz ne varsa o anlamlıdır; kimse hiçbir şey kurgulamaz, yazılan her şey gerçektir. Kimse başka birini anlatamaz sadece ona yansıyan görüntüler vardır, herkes her şeyi benzetir.
.
