Yazmak

Ne çok şey biriktiriyor insan aklının karalama defterinde.

Yazılmaya kalkılsa yetersiz kalacak kelimeler...

Harfler terkedecek alfabeyi...

Başlıyor sonra, durup dinlenmeden yüzleşiyor satırlarla.

Yazıyor, yazıyor yazıyor!

Hatalıymış, eksikmiş, yanlışmış

kimin umrundaki?!

Ta ki uyuşuncaya kadar.

Bulduğu her kağıt parçasına, mutfaktaki peçetelere ve hatta bazen yatak odasındaki aynalara...

Sanki yazdıkça tükenecek içindeki fırtına, dinecek yorgunluğu

ve temizlenecek ruhu...

Sonra birdenbire

yaşamak yetmiyormuş gibi birde yazmakta ne?

Daha ne kadar işkence edebilirsin kendine deyip kırıp atıyor kalemi...

Kağıtları, peçeteleri tutuşturuyor bir ucundan...

Duman olup uçuyor havaya anlamsız kalan her şey.

Bazen öyle oluyor işte!

İnsan yoruluyor zihnindeki panayırdan...

Vesselam...

• Esma Canyurt