Ne zaman senden yoksun olsam
Altunizadenin yedinci çıkışına yürüyorum
Ağaçlı bir sürü çiçekli yollar
Geri tekrar geleceğimin garantisi yok
Aklım dört yolda ışıklarda bekliyorum.
Yürürken siteden hiç çıkamamak istiyorum
Dolanıyorum dolanıyorum çıkışı arıyorum
Giremediğim çıkışı
Şu valide konağını da gezeriz diyorsun
Yolda yürürken gülüyoruz. Beni hep güldürüyorsun
Ben yolu hatırlıyorum hala...
Oradasın biliyorum.
Solda izbe bir orman
Sana gelmeyi hayal ediyorum.
Seninleyim ama hala senden yoksunum.
Bu durakta çok oyalanıyorum.
Alt geçit hiç bitmiyor.
Çok kısıtlı oluyor zamanımız
İşe gitmek zorunda kalıyorum
Ben hep seninle kalmak istiyorum
Altunizadenin yedinci çıkışına yürüyorum.
Yol hiç bitmiyor.
Sana yakınım hala
Binemiyorum metrobüse
Varamıyorum gideceğim yere
Aklım hep sende
Sana sarılıyorum metronun ağzında
Yutmadan evvel beni
Tutunuyorum sana
Tutunuyorum omuzlarından
Düşüyorum yavaşça gözlerinden
Ve ben ulaşamıyorum bir daha çıkamıyorum yukarı
Ağır ağır iniyorum merdivenlerinden boğazına metronun
Yutuyor beni bir canavar gibi
Ve sen unutuyorsun yavaşça
Siliniyor kafandan
Altunizadenin yedinci çıkışı
