bu hangi gelecek kaygısı güz tenine vuran
konuşmak
bulutlu düşüncelerine ulaşmak bu kadar zorken
anlayamıyorum
kara kalemlerin satır aramızı geceden daha yoğun bir sisle örtüyor
dur
bir dakikalık aramızı düşünmek güneşli aylarda beyaz mucizeli bir hüzün oluyor
düşlememek seni inan acının en zor kapısını örtüyor
korkuyorum
sen de korkuyor musun karabasanlarından
korkmayacaksın
bu hisler için zavallı bir duygu
beni geceye anlatacak
sense görmeden yürüyeceksin