Hatırlamak, gerçekçi düşlerle yola gelmek gibi 

gündüz gözüyle acıyı çağıran imgeleri yolmak 

geçmişten gelen bir esintiyle saçları, öfkeyle 

sonra umudun uzakta olmayışına avunmak gibi 

Sihirli bir sevginin gücüyle tam yirmi yedi kere 

vazgeçişleri her an bir masala dönüştürerek 

unutuşlarıma eklediğim heveslerim değişimlerim 

duraksız oluşumu omuzladım aldım kabul ettim. 

Cümleye nasıl başladığım da önemli değilmiş 

irili ufaklı bazı sonuçlara nasıl üzüldüğüm de, 

bir varmış bir yokmuş hasılı mevsimler gibi tıpkı 

insana gün içinde geçmişi hatırlamak kalırmış. 

.

Zaman geçtikçe, niçin ayrıntılarda uyuduğumu 

niçin bir yokuşta adım atmadan sayıkladığımı anladım, fakat şimdi de anlatmak için kelimelerim yeterli değil. 

Ne varsa önümde ne olmayacaksa onu da kabul ediyorum.