Bir ağrı gibi sırtına saplanan
Kulağına takılan tatlı bir nağme misali
Kurtulmaya çalışman nafile
Gün doğuyor Rumeli'nde
Aç perdelerini sokaklar bomboş
Zaman zaman kırılır kadehler
Mezeleri aşk olmuş nefislerin
Dopdolu meyhaneler
Boş bakışlarıyla düşmüşlerin
Düşünce düşününce eriyor gözleri
Görünmüyor bu sabah Boğaziçi
İhtiraslı gözlerinden insanlarının
Herkesin dünyası farklıymış
Zaten hangi sabah görebilmişler
Sol yanlarında umduklarını
Tatlı bir yeldi bizi yakınlaştıran
Denizden değil bakışlarından esen
Gönül yelkenlerimi şişiren
Umutla dolduran
Ve limanında batıran
Huzuru aradım taş yollarında
Teker teker her köşesinde o tepenin
Bucak bucak sen vardın
Kaçmak isterken hatırandan
Adım adım kesildi nefesim
Her yolu sana çıkıyor sevginin
Aklımdasın izlerken martıları
Ya da koklarken bir gülü
Dinlerken bir nağmeyi
Hep aklımdasın karanlık geceleri
Gemileri görmeyi özledim
Dalgaları inatla yırtan
Düdüklerini son kez duymak isterdim
Bir ağacının altında
Uzanmalı yeniden çayırlarında
Papatyalarla dolu bahçemizin
Bir ağrı gibi saplanan sırtına
Kulağına takılan tatlı bir nağme misali
Seni söyledim dudaklarımda
Neden çıkmaz oldu sesim
Aç pencereni sokaklar bomboş geceleri
