Gecenin içinde yürürken sessiz,
Yaralarım iz bırakır asfalta.
Her adımda bir eski gölge düşer,
Bir boşluk daha dolar içimde.
Zaman, demirden bir zincir sanki,
Kopar mı, yoksa daha da sarar mı?
Eski dövüşlerimden kalan izler var,
Ama şimdi zafer peşindeyim, ağır ağır.
Kimse bilmez içimdeki ateşi,
Yaktıysa da kül etmedi beni.
Yeniden doğacak bir yürek var,
Ve bu savaşta tek silahım cesaret.
Gözlerim ufku arar, yeni bir liman,
Huzur değil, meydan okumak ararım.
Bir adım daha, ve o güneş doğar,
Yeniden başlayacak bir öykü var!
