Camımdan içeri doğru sızan şehrin uğultusu odama dolarken
Geceyle bir olmak istedim.
Huzurun getirdiği dinginliğe eşdeğer soğuk hava,
Beni yeniden bu şehri sevmeye zorladı.
Kar değildi bu yağan ama ben öyle hayal ettim.
Kor gibi yanan yüreğime yağan kardı bu hülyalı hava.
Gece çöküp de sokaklar sakinleştiğinde buldum kendimi.
O an hiçbir şey açıklamaya çalışmadım bu şehrin karanlığına
Ama bir yeniyıl sakinliği hakim havaya.
Belki de benim için geri sayım başlamıştır bile hatta.
Sokak lambalarıyla yeniyılı kutlamak istesem de, biliyorum.
Her sabah kalktığımda içime dolacak olan aynı hüsran.
Bu yüzden çok bir şey beklemiyorum bu şehrin tozlu kaldırımlarından.
Her sabah aynı monotonlukta işleyen şehre de kızamıyorum aslında.
Sadece bazı geceler karanlığa dokunmak istiyorum ansızın.
İşte o sabahlar bu sıradan şehre basmak istemiyor ayaklarım da.
