Sürüncemde düşüncelerim
Bıraktılar sularını
Yaşıyorum bak güllü dallı
Çok da bakmadan beyaz derinliğine
Çok da acaba demeden kuyu içindekine
Kesinliğe bindirerek
Ki bu kesinliğe binenler, keşmekeşliğinde hiçliğin
Ha sağda
Ha solda
Som altın yuvamda, yuvam sırtımda
Kaplumbağa değilim, olmadığımdan üzgün de değilim
Lakin bir şeyler olmadığından üzgün olduğum olmuştur
Misal çayım şekersiz olduğunda
Ruhum tumturağını kaybettiğinde
Bir şeyler “güya” rayında gittiğinde, rengimi yitirdiğimde
Olmuştur üzgün olduğum, umum ahali derdimi dinlesin istediğim
Saatlerce umarsızca konuşmak güttüğüm
Bildiğim -konuşunca düşünmem, düşünmeyince hep mutluyum ben-
Yaşıyorum kah kah gülerek
Güz vakitleri yaz
Yaz vakitleri güz tahayyül ederek
Ne mutlu bana (düşünmemeli mutluluk nedir diye)
...
